Als je ze zo met hun typische vleugelslag ziet vliegen boven een
weiland, dan lijken het net reuzen vlinders. Verwarring met de Buizerd
is ook zo gemaakt. Maar die dikke kop en dat vlammende verenkleed (asio
flammeus is zijn naam in het Latijn) verraadt de zeldzame uil die hij
is. Het zijn de Scandinavische wintergasten die hun aantal kort doet
stijgen. De uil is gevoelig voor goede veldmuizen jaren. En die zijn er
maar om de drie jaar. Ook strenge winters doen een duit in het zakje.
Deze uil moet dus flink knokken voor zijn bestaan. Vooral omdat het
grondbroeders zijn, worden ze in Nederland nogal eens lastig gevallen.
Door ons wel te verstaan. Dus voetjes van de vloer voor de Velduil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten