Eind aan het sombere gezwam

Ruim een maand hebben we kunnen genieten van de paddenstoelen formatie. Er leek geen eind aan te komen. Welke soort zou er op welke plek terrecht komen. Hoe gaan de posten verdeeld worden in het grote buitenbos. Wie komt er op het bordes van de Staatsbosbeheerder. De Sombere Honingzwam was dit jaar verreweg in de meerderheid. Groot, uitbundig en dominant. Typisch rechts dus. En tussen al dat geweld vond je als je goed keek hele nuttige, fijnzinnige, maar oh zo kwetsbare kleintjes. Links dus eigenlijk. Nee, van al dat gesomber uit Den Haag heb ik niet veel meegekregen. Was teveel aan het genieten van een unieke Herfst. Al geldt ook daar het recht van de sterkste. Maar dan in alle stilte en op een rechtvaardig manier. Mooi woord trouwens; vaardig met het recht. Een paddenstoelenexcursie zou heel inspirerend zijn voor besluiteloze beslissers aan de macht.

Pure Art

Het paddenstoelen seizoen komt dit jaar wat langzaam op gang. Wisselvallig is het sleutelwoord. Het ziet er naar uit dat het nu eindelijk ideaal gaat worden vanaf deze week. Kouder, natter, donkerder, daar zijn ze gek op. Deze Rechte Koraalzwam had het blijkbaar nu al naar de zin. Zelden zo'n fors exemplaar gezien. Midden in de Oostvaardersplassen. Ook al geen plek waar je hem verwacht.  Inzoomen levert vaak spectaculaire vormen op. Geef toe, het heeft iets kunstzinnigs die dingen.

Dorst verbroedert

De vogelwereld zweeft tussen komen of vertrekken. Tijdens de vogeltrek zien we veel zogenaamde doortrekkers. Die zorgen vaak voor de meeste ophef. Tot de tanden bewapend met teleglas trekken hele volksstammen erop uit om de backpackers onder de vogels te spotten. Er zijn er ook die van plek wisselen.  Vinken, Roodborsten, Merels en Groenlingen, allemaal schuiven ze een stukje op naar verdere oorden en wisselen stuivertje met een familielid van elders. 'Onze' Roodborst en 'onze' Merel is dus in de winter aan het blauwsnavelen in verre tuinen. Je voert in de winter dus echt een ver familielid. Ruzie maken doen ze echter niet meer tijdens de wissel en als je dorst hebt voor de grote reis, dan schuif je gewoon even op aan de vijver.

Vastklampen aan het leven

Dieren en planten die korte levensfasen hebben, doen er alles aan om zo lang mogelijk te mogen blijven en er zeker van te zijn dat hun nageslacht ook volgend jaar weer van de partij is. Zonnedauw maakt zich aan het einde van de zomer nog eventjes zo aantrekkelijk mogelijk, zodat de Watersnuffelaar zich nog een keer vergist. Verzwakt als zij is van een zomer lang snuffelen, klampt zij zich nog even stevig vast, voordat de enzymen van de plant het leven uit haar zuigen. En omdat ook de waterjuffer nog gauw voor nageslacht moet zorgen, zie je soms hele kerkhoven in deze plantjes. Op zoek naar een gewillige partner, vielen ze zelf ten prooi aan hun overlevingsdrang. Vastklampen aan het leven kan je soms het leven kosten.