Alles heeft twee gezichten. De vraag is welke ons het beste past. Willen
we een sprookje zien of een documentaire. Willen we de harde
werkelijkheid, of gewoon even wegdromen over hoe wij zouden willen dat
de wereld er uit zou moeten zien. Natuurfotografen en -filmers moeten
hun werk 'verkopen'. Anders kijkt niemand ernaar. En dan is het
balanceren tussen vermaak of duiding. Feit blijft dat de
Oostvaardersplassen een stuk natuur is waar je van de ene verbazing in
de andere valt. En dat is mooi. Maar het is niet alleen maar mooi. En
dat moeten we ook durven zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten