vrijdag 5 juli 2013

De wilde mens versus de tamme vos

Natuurfotografen zoeken kansen. Soms moet je er veel voor over hebben, soms wordt het je op een presenteerblaadje aangereikt. Zelf zou ik wilde dieren nooit temmen, maar als dat dan voor je gedaan is, maak je daar dan wel of geen gebruik van. En vermeld je dat er dan ook bij. Een dilemma dat me al jaren bezig houdt. De vos is de tamme uit de AWD, de duif lag langs de snelweg, verkeersslachtoffer. 1 + 1 = 2. Het leverde een mooi plaatje op, maar na zoveel nieuwsbrieven wil ik jullie nou eens om een mening vragen. Kan dit wel of kan dit niet? Wees lief voor me, maar wees ook eerlijk.

Last in, first out

De Bonte Vliegenvanger, die helemaal niet zo bont is, is een echte laatkomer. Als al zijn buren al verkering hebben, komt hij pas van vakantie terug. Het is dan zaak om snel een partner te vinden. Ik houd altijd een nestkastje voor ze vrij. Dat scheelt al weer een hoop tijd voor ze. Ze voeren twee maanden lang de boventoon in het bos. Vijf jongen brachten ze groot. En dan ineens vliegen ze uit en wordt het stil. Doodstil. Althans wat hen betreft. Alsof ze van de aardbodem verdwenen zijn. Stiekem zijn ze al weer terug naar hun vakantieadres. Ver weg in Afrika. Terwijl hier de zomer maar niet op gang wil komen. Misschien is dat wel de reden. Je vraagt je af waarom ze al die moeite doen. Tot over 10 maanden dan maar weer.

Groene jeugd

Als je klein bent mag je alles. Dat is het grote voordeel van je prille jeugd. Tot het moment dat je ouders je op je donder gaan geven, omdat je je zoals hen moet gaan gedragen. Je vraagt je wel eens af waarom en voor wie. Dus als je later honger hebt moet je geduldig je beurt afwachten, als je moet poepen, wacht je maar tot er een wc in de buurt is, als je ruzie maakt, dan word je weg gestuurd en als je uit je nest flikkert dan ben je een luilak. Maar deze groentjes mogen nog een weekje lekker zichzelf zijn. Daarna gaan ook zij verder als grote groene spechten. Stiekem en stilletjes en heel onopvallend.


Gouden kies

Toen de mensen nog nieuwe namen gaven aan de beestjes en de plantjes waren ze niet altijd even creatief, hadden geen kennis van zaken, of gaven een tijdsbeeld weer dat er nu al lang niet meer is. Vaak ook religieus gerelateerd, want dat was toen nog belangrijk. Dat het ding in de beek groeit is snel bewezen. En een paddenstoeltje in mei is ook best bijzonder. Maar een mijtertje, nou nee. Dus wat mij betreft heet de Beekmijter in het vervolg Gouwe kies met wortel en al. Misschien ook niet logisch voor iedereen, maar ik ben dan ook geen heilige. Ati bedankt voor de gouden tip en Mich voor de geleende 5D. Dat zijn pas heiligen.





Lentekriebels, wilde taferelen

Als je je afvraagt waarom de Wilde eend wilde eend heet, wacht dan maar tot het lente wordt. Hun liefdesspel is verre van liefdevol, nogal wild dus. Soms vechten meerdere mannetjes om de voorrang en niet zelden moet mevrouw wilde eend het bekopen met de dood. Verdronken door dronken heren. Deze dame wist het tot het grasveld te brengen, nadat ze er al drie had afgeschud in het water. Waarom vechten er altijd meerdere mannen om één vrouw en zie je het zelden andersom? Het antwoord is simpel. Vrijwel alle mannen zijn geschikt om nageslacht te produceren. Er zijn echter maar een paar vrouwtjes echt geschikt om ze ook gezond groot te brengen. En die zijn dus de pineut. En uiteindelijk bepaalt zij wie de vader wordt.