Meneer Non in winterpij

Je zal als stoere mannetjes eend maar Nonnetje genoemd worden. Dan hadden ze zijn ega ook Patertje moeten noemen, want zij is vooral bruin getooid. Vroeger heette dit familielid van de Zaagbekken, Kleine Gekuifde Zaagbek, hetgeen ik beter vind passen bij de soort. Schuw als ze zijn, bij een wak zijn ze beter te benaderen. Ze duiken vaak onder op jacht naar vis. Juist op dat moment tijger je naar het wak toe. Komt hij dan weer boven, valt hem het verschil nauwelijks op. Zeker niet als je zelf ook een witte jurk aan hebt.

Gele gors in witte wereld

Houdt de ijsgors van ijs en de sneeuwgors niet zoveel, is de geelgors vooral geel. De meeste echt zomerse vogels trekken weg, omdat ze van kleine beestjes leven. De geelgors switcht net zo makkelijk tussen insecten en zaad. Crisis breekt wetten. Ik bezoek ook al een tijdje de Lidle in plaats van Appie om te overleven. Maar dan lig ik me in de sneeuw te bedenken dat als ik die tonnen strooivoer nou niet eens zou vullen elke maand. Maar gedeelde smart is halve smart en dus blijf ik nog even de vogelvoedselbank van de Veluwe. Nog een geluk dat ik ze niet binnen hoef op te vangen in deze barre tijden.

Europese Visotter weer on the move

Zoals zoveel zoogdieren die het moeilijk hebben in hun originele biotoop, wordt ook de Visotter flink geholpen om zich weer te vestigen. Hoorden we van de week dat het goed gaat met de Bever, heeft vriendje Otter minder succes. Afhankelijk als hij is van grotere territoria en schoon water, heeft hij het een stuk moelijker om zijn draai te vinden in het overbevolkte Nederland. Toch wordt hij op steeds meer plaatsen waargenomen en zijn er jongen gemeld. Het zal nog wel even duren voordat we daar een makkelijk fotootje van kunnen maken. Deze heb ik dus maar 'geschoten' in Natuurpark Flevoland bij Lelystad. Zeer aan te bevelen park om de meest voorkomende grote zoogdieren van Nederland te kunnen bekijken.