Winter in Sealand

Omdat er een vergadering uitviel in Leidschendam en ik toch al in die richting was, ben ik op advies van fotovriend Dennis Martens doorgereden naar de Maasvlakte. Er zouden Pestvogels en Velduilen zitten. Wel een velduil zien wegvliegen. Zul je altijd zien wanneer je zo'n eind rijdt voor je Uil, dat er dan een groepje jagers op Konijnenjacht gaat. Met Fred, Hond en Havik!
Mijn encounter met de Zeehond was natuurlijk geweldig. Ik geef toe dat ik het beestje nog even gauw geaaid heb voordat het in de zee van Zeeland verdween. Voelen is geloven en beleven vooral. Ik denk dat de inspanningen van Ecomare en Leny het Hart te tamme Zeehondjes oplevert. Ik was dit jaar zeker niet de eerste met zo'n intieme ontmoeting.

Gele Trilzwam in grauw winterbos

Aan alles is te zien, te ruiken en te horen dat de natuur van slag is. De winter verloopt bijna lente-achtig. Vandaag tijdens een korte wandeling een Merel horen zingen. Raar gevoel geeft dat. Alsof er iets niet klopt. Deze gele Trilzwam komt normaal voor in de late herfst, maar toch niet in de winter. Hij kan niet tegen vorst, zoals zoveel paddenstoelen. En zie je er normaal zo af en toe een, lijkt het nu wel een plaag. Overal op dode Eikentakken vind je ze nu nog in grote aantallen. Het zijn net hersenpannetjes. De natuur piekert zich suf wat ze nu weer mee moet maken.

Portret van Grote Zilverreiger

Steeds vaker overwinteren ze in Nederland, de Grote Zilverreiger. Soms verzamelen zich tientallen exemplaren op een slaapplaats. Overdag stropen ze solitair de polders af naar kleine visjes. Over het algemeen is het een schuwe vogel, maar zoals bij alle soorten komt er zo af en toe ook een tam exemplaar voor bij deze reiger. Deze viste onder de auto langs en kon ik met tegenlicht een mooie studie maken van de kop tijdens het jagen. De ogen draaien onafhankelijk in de kop in alle richtingen.